Κυριακή
απόγευμα. Μέρα ξεκούρασης και χαλάρωσης. Υπάρχει άραγε μεγαλύτερη επιτυχία από
το επιλέγουν τα ίδια τα παιδιά να την περνούν μαζί μας στο σχολείο; Η αφορμή;
Μια ακόμη προβολή της κινηματογραφικής μας λέσχης. Αυτή τη φορά η επιλογή μας
ήταν «Τα παιδιά της χορωδίας»!
Η ταινία
ξεκινάει και τα παιδιά είναι λίγο ανήσυχα… Λίγο ο μεγάλος αριθμός τους, λίγο
ότι η ταινία είναι γαλλική και δεν έχουν εξοικειωθεί με τη γλώσσα… Η συνέχεια
εξελίσσεται με τρόπο διαφορετικό από αυτόν που οι περισσότεροι υπολόγιζαν!
Συναισθήματα όπως χαρά, λύπη, μελαγχολία, απογοήτευση, αισιοδοξία ξεπηδούν μέσα
από τις παιδικές ψυχές τους και γεμίζουν την ήδη κατάμεστη αίθουσα. Το γέλιο
διαδέχεται το δάκρυ και το αίσθημα του δικαίου ορθώνεται ακόμη πιο ισχυρό,
καθώς τα παιδιά παρακολουθούν την εξέλιξη της ταινίας.
Ζητήματα όπως
η κατάλληλη αντιμετώπιση των αδικιών, οι πρέπουσες τιμωρίες, το δίκαιο και το
άδικο, η αξιοποίηση της μουσικής ως μέσου «εξημέρωσης», καθώς και η πεποίθηση ότι όλες οι συμπεριφορές, όσο
ακραίες και να είναι, επιδέχονται βελτίωσης ήρθαν στην επιφάνεια κατά τη
διάρκεια της συζήτησης που ακολούθησε. «Το να κάνεις το σωστό δε σημαίνει ότι
θα το εκτιμήσουν όλοι», παρατήρησε ένας μαθητής, ενώ οι υπόλοιποι σπεύσαμε να
προσθέσουμε ότι αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι οφείλουμε πάντα να προσπαθούμε
για το καλύτερο. Η αλήθεια, άλλωστε και το δίκαιο πάντα βρίσκουν τον τρόπο να κυριαρχούν…
Ωραία ήταν η
Κυριακή μας, λοιπόν. Λίγη εξάσκηση χρειαζόμαστε, προκειμένου να εκπαιδευτούμε
λίγο περισσότερο, ως κινηματογραφικό κοινό, ως ενεργοί κινηματογραφικοί θεατές,
αλλά είμαστε αισιόδοξοι, πολύ αισιόδοξοι.
Εύη Μπούσμπουλα , ΠΕ06
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου