Το όνομά μου πλέον είναι Κανένας και όχι Ελένη,αλλά η Ελένη συνεχίζει και ζει μέσα μου.

Αγαπημένη μου Ειρήνη,
ελπίζω να είσαι καλά κοντά στην οικογένειά σου.Τα πράγματα εδώ στην Ιταλία είναι αρκετά δύσκολα.Αναγκάζομαι,σε καθημερινή βάση,να παριστάνω έναν άλλον άνθρωπο,έναν άνδρα,προκειμένου να κατορθώσω τα σχέδιά μου.
Η παρθενική μου διαδρομή για την υλοποίηση των πολυπόθητων ονείρων μου είναι δυσβάστακτη.Όπως γνωρίζεις και συ,η Σχολή των Ναζαρηνών ζωγράφων δεν δέχεται γυναίκες.Αυτό το τεράστιο εμπόδιο που δεν με αφήνει να πραγματοποιήσω το όραμά μου με οδήγησε στο να μεταμφιεστώ σε άνδρα.Το ντύσιμό μου είναι σύμφωνα με το αντρικό πρότυπο ντυσίματος της εποχής μας.

Είναι πολύ δύσκολο να ζεις δύο ζωές ταυτόχρονα.Το μόνο που μου δίνει κουράγιο για να συνεχίζω να αγωνίζομαι για τον σκοπό μου είναι το είδωλό μου,η Μπουμπουλίνα.Απ' αυτή εμπνέομαι και αντλώ δύναμη.Το όνομά μου πλέον είναι Κανένας και όχι Ελένη,αλλά η Ελένη συνεχίζει και ζει μέσα μου.Τα όνειρα είναι που μας κρατάνε ζωντανούς κι εγώ για να πραγματοποιήσω το δικό μου θα θυσιάσω τα πάντα!
Ελένη

(και για την αντιγραφή Γιώργος Αλεξογιαννόπουλος, Γ1)