Από πολύ μικρή ηλικία μου άρεσε να ζωγραφίζω. Δεν ξέρω γιατί , αλλά είναι ένας τρόπος να εκφράσω το πως νιώθω. Η ζωγραφική μπορεί να με πάει σε μέρη που δεν υπάρχουν, δεν υπήρξαν και ούτε θα υπάρξουν. Όταν ζωγραφίζω , είναι σαν να μην υπάρχει τίποτα γύρω μου. Δεν ακούω ούτε φωνές ούτε θορύβους, ακούω αυτό που νιώθω και το ζωγραφίζω.
Δυστυχώς στις μέρες μας δύσκολα μπορεί κάποιος να γίνει γνωστός ζωγράφος. Είναι μια δουλειά χωρίς ελπίδα. Για να τα καταφέρει κάποιος θα πρέπει να προσπαθήσει περισσότερο από όσο μπορεί.
Όταν ζωγραφίζω κάτι και το βλέπω τελειωμένο, ακριβώς όπως το φανταζόμουν, η χαρά που παιρνω είναι πολύ μεγάλη. Νιώθω λες και το χαρτί ζωντανεύει!
Μαργαρίτα, Γ3
(http://www.musicheaven.gr/html/images/stories/821_3.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου